"Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de hemel heeft zijn tijd" zegt Salomo in Prediker 3. Ja, er is dus een tijd van komen en van gaan en dat laatste breekt nu voor mij aan want maandag hoop ik weer naar NL te gaan. Eerlijk gezegd, een week geleden moest ik er nog niet aandenken. Kon en wilde wel blijven; het is hier goed. Ik heb zoveel mooie mensen ontmoet en met elkaar delen dingen die je bezig houden. Maar ook de gezelligheid, altijd wel iemand in voor een praatje. En dan nog de contacten met de lokale mensen, dat is iets wat moet groeien. "Nee, geen tijd meer om bij je op bezoek te gaan of mee naar je kerk". Maar goed, het is niet anders en ik merk dat ik langzaam rijp wordt gemaakt om naar huis te gaan en afscheid te nemen. Het is goed; ik ben al heel blij dat ik 8 weken vrij kon krijgen en ik weet ook dat er mensen in NL weer naar mij uitkijken (is ook wat als dat niet zo is).
Inmiddels zit dus mijn laatste werkdag erop. Het was een drukke en lange dag met veel kinderen, dus gezellige boel. Moeders erbij, kind aan de borst en stil is het weer (meestal, anders hebben ze echt pijn en bieden morfine en codeïne wel uitkomst). We hadden 3 kinderen uit 1 gezin die allemaal een staaroperatie kregen. Ze waren zo goed als blind (arme moe
der). Toen de dokter de volgende morgen het verband van de ogen van het 7-jarig jochie haalde, zei hij: "ik doe nooit mijn ogen meer dicht!" Geweldig was het. Nu moet hij eigenlijk nog leren kijken, dus wat hij ziet moet hij interpreteren wat het is. Zijn hersens zijn nog nooit gestimuleerd. Ik doe er even een foto bij want toen ik vrijdagmiddag naar het Hospitality Centrum ging zat hij met zijn broertje, zusje en moeder aan de uitgang te wachten op vervoer. Heb ze laten grabbelen uit mijn tas met speel
goed van Marjolein de With.
Inmiddels zit dus mijn laatste werkdag erop. Het was een drukke en lange dag met veel kinderen, dus gezellige boel. Moeders erbij, kind aan de borst en stil is het weer (meestal, anders hebben ze echt pijn en bieden morfine en codeïne wel uitkomst). We hadden 3 kinderen uit 1 gezin die allemaal een staaroperatie kregen. Ze waren zo goed als blind (arme moe
der). Toen de dokter de volgende morgen het verband van de ogen van het 7-jarig jochie haalde, zei hij: "ik doe nooit mijn ogen meer dicht!" Geweldig was het. Nu moet hij eigenlijk nog leren kijken, dus wat hij ziet moet hij interpreteren wat het is. Zijn hersens zijn nog nooit gestimuleerd. Ik doe er even een foto bij want toen ik vrijdagmiddag naar het Hospitality Centrum ging zat hij met zijn broertje, zusje en moeder aan de uitgang te wachten op vervoer. Heb ze laten grabbelen uit mijn tas met speel
goed van Marjolein de With.Om toch van mijn laatste dag een feestje te maken had ik een pak speculaas meegenomen en iedereen laten proeven van dit heerlijke nederlandse koekje. Voor de vertalers had ik wat kleine kadootjes meegenomen. Ik heb ze enorm gewaar
deerd (en zij mij ook wel hoor!). Ook de meisjes van de wasserij. Elke dag verwerken ze enorm veel was van het ziekenhuis en ook de uniformen die ze nu netjes, maat bij maat, in de kleedkamer leggen (duurde even voordat zr. de With vond dat het netjes was...)
deerd (en zij mij ook wel hoor!). Ook de meisjes van de wasserij. Elke dag verwerken ze enorm veel was van het ziekenhuis en ook de uniformen die ze nu netjes, maat bij maat, in de kleedkamer leggen (duurde even voordat zr. de With vond dat het netjes was...)Vrijdag t/m maandag is er "ships holiday", dus bijna iedereen heeft 4 dagen vakantie. Veel mensen gingen dan ook weg voor een paar dagen, bijv. naar een groot park, ergens in het noordwesten van Benin. Ik besloot op het schip te blijven en kleine uitstapjes te doen.
Vrijdagmorgen was er een bijeenkomst ivm. Goede Vrijdag. Ik heb het zelf als heel goed ervaren om met elkaar rond het kruis te zitten en te realiseren wat de Heere Jezus voor ons heeft gedaan. Er werd gebeden, gelezen en momenten van stilte.
's Middags 
ben ik naar het Hospitality Centrum gegaan, waar ex-patienten blijven. Marjolein, mijn nichtje, had een inzamelingsaktie van speelgoed gehouden voor de kinderen in Afrik onder haar vriendinnen. Dus ik ging met een zak vol speelgoed op pad. Ik heb er lang over nagedacht en gebeden hoe ik het zou doen, want ik wil kinderen hier ook niet het gevoel geven dat ik sinterklaas ben en op straat zomaar wat uitdelen. Ook niet dat ze een verkeerd beeld krijgen van blanken met het gevolg dat zodra ze een blanke zien gelijk om spullen vragen. Uiteindelijk kwam ik op het Hospitality Centrum uit want daar zitten best wat kinderen en ze moeten zich maar zien te vermaken. Een aantal spullen, bijv. kleurpotloden etc. moeten daar gewoon blijven voor de volgende kinderen. Het was erg leuk hoor om te doen, zelfs de moeders wilden ook in mijn tas neuzen of er voor hen wat bij zat. Een armbandje is al goed. Bellenblaas doet het ook goed en dat kunnen ze eenvoudig aanvullen.
's Avonds draaide The Passion. Ik had hem al een keer eerder gezien en was onder de indruk van het eindeloze geselen van de Heere Jezus en ook de onrust, oproer en haat. Nu was ik meer geraakt doordat de Heere Jezus steeds weer tegen zijn discipelen en anderen om hen heen zei dat ze elkaar lief moesten hebben, ook mensen die het je moeilijk maken, je vervolgen, je haten etc. Oeps, een spiegel voor mij! Wat is mijn houding naar iedereen?
ben ik naar het Hospitality Centrum gegaan, waar ex-patienten blijven. Marjolein, mijn nichtje, had een inzamelingsaktie van speelgoed gehouden voor de kinderen in Afrik onder haar vriendinnen. Dus ik ging met een zak vol speelgoed op pad. Ik heb er lang over nagedacht en gebeden hoe ik het zou doen, want ik wil kinderen hier ook niet het gevoel geven dat ik sinterklaas ben en op straat zomaar wat uitdelen. Ook niet dat ze een verkeerd beeld krijgen van blanken met het gevolg dat zodra ze een blanke zien gelijk om spullen vragen. Uiteindelijk kwam ik op het Hospitality Centrum uit want daar zitten best wat kinderen en ze moeten zich maar zien te vermaken. Een aantal spullen, bijv. kleurpotloden etc. moeten daar gewoon blijven voor de volgende kinderen. Het was erg leuk hoor om te doen, zelfs de moeders wilden ook in mijn tas neuzen of er voor hen wat bij zat. Een armbandje is al goed. Bellenblaas doet het ook goed en dat kunnen ze eenvoudig aanvullen.'s Avonds draaide The Passion. Ik had hem al een keer eerder gezien en was onder de indruk van het eindeloze geselen van de Heere Jezus en ook de onrust, oproer en haat. Nu was ik meer geraakt doordat de Heere Jezus steeds weer tegen zijn discipelen en anderen om hen heen zei dat ze elkaar lief moesten hebben, ook mensen die het je moeilijk maken, je vervolgen, je haten etc. Oeps, een spiegel voor mij! Wat is mijn houding naar iedereen?
Een lieve en hartelijke groet van Marga
Geen opmerkingen:
Een reactie posten