Hallo,
mijn eerste werkweek is al begonnen, maar ik doe het nog rustig aan. Het schip is anderhalve week geleden in Benin aangekomen, dus alles is nu volop in voorbereiding om de eerste patienten te ontvangen. Vorige week is er al een screening in 2 dorpen gedaan, 400 km naar het noorden. Daar zijn meer dan 100 mensen gezien. Grappig als je de foto's ziet: sommigen kwamen in een vrachtwagen naar de plek waar de screening was....
mijn eerste werkweek is al begonnen, maar ik doe het nog rustig aan. Het schip is anderhalve week geleden in Benin aangekomen, dus alles is nu volop in voorbereiding om de eerste patienten te ontvangen. Vorige week is er al een screening in 2 dorpen gedaan, 400 km naar het noorden. Daar zijn meer dan 100 mensen gezien. Grappig als je de foto's ziet: sommigen kwamen in een vrachtwagen naar de plek waar de screening was....
Donderdag 19 febr. is er een screening in een grote hal hier in Cotonou. Geen idee hoeveel mensen daarop af komen, dus we zien het wel (hoop ik jullie nog een keer te laten weten). Volgende week maandag komen de eerste patienten en dinsdag starten de operaties.
Goed, daarom heb ik het nog niet heel druk. Gisteren mocht ik evt. wat hand-en spandiensten op de afdeling doen, maar daar liep al genoeg volk rond, dus nam ik de tijd om lekker te babbelen, naar de stad te gaan en te lezen. Gisteravond moesten we wel opdraven: er was een receptie voor allerlei belangrijke mensen uit Benin: hoogwaardigheidsbekleders, vertegenwoordigers van NGO's, belangrijke mensen uit ziekenhuizen en gezondheidsposten, zelfs mensen uit het leger (misschien hebben ze hier ook een IDR, instituut defensie relatieziekenhuizen) etc. Nou, ze waren er helemaal opgekleed: de meeste mannen in pak, de vrouwen hadden ook hun mooiste pakje aangedaan en sommigen ook een lap stof prachtig om het hoofd gedrapeerd (daarom was ons ook vast verzocht om onze "zondagse" kleren aan te trekken), gewichtig kijken, laptoptas onder de arm met wel/geen laptop of andere belangrijke documenten. Prachtig om dit allemaal te bekijken. Een flink aantal was ook uitgerust met een mobieltje (die natuurlijk afging en dan kon je zeggen: ben op le bateau in le port= op het schip in de haven).
Goed, mijn rol was om de zaal te vullen waar diverse praatjes werden gehouden over wat het schip was en wat er hier gedaan wordt en vooral wat niet! Daarna mocht ik een groepje van 8 mensen rondleiden door het ziekenhuis hier op het schip (zie je mij met een witte blouse aan rechts van een meneer in witte blouse) en vervolgens onderhoudend praatje houden met de mensen die nog wat te drinken en te eten kregen, echt een receptie. Ik vond het leuk en heb ervan genoten. Zat bij iem. aan tafel die rechten heeft gestudeerd en nu voor een NGO waterputten slaat.
Vandaag heb ik flink geboend op de OK. Alles moet met c
hloorwater worden afgenomen. Nou, met elkaar is dat best gezellig en regelmatig pauzeren we hoor!
Vanavond een verplichte avond met allerlei informatie over regels, veiligheid, leven op het schip met nog ruim 400 anderen etc. (oud mercy-shippers weten precies wat ik bedoel: handtekeningen verzamelen).
tot de volgende keer!
Goed, daarom heb ik het nog niet heel druk. Gisteren mocht ik evt. wat hand-en spandiensten op de afdeling doen, maar daar liep al genoeg volk rond, dus nam ik de tijd om lekker te babbelen, naar de stad te gaan en te lezen. Gisteravond moesten we wel opdraven: er was een receptie voor allerlei belangrijke mensen uit Benin: hoogwaardigheidsbekleders, vertegenwoordigers van NGO's, belangrijke mensen uit ziekenhuizen en gezondheidsposten, zelfs mensen uit het leger (misschien hebben ze hier ook een IDR, instituut defensie relatieziekenhuizen) etc. Nou, ze waren er helemaal opgekleed: de meeste mannen in pak, de vrouwen hadden ook hun mooiste pakje aangedaan en sommigen ook een lap stof prachtig om het hoofd gedrapeerd (daarom was ons ook vast verzocht om onze "zondagse" kleren aan te trekken), gewichtig kijken, laptoptas onder de arm met wel/geen laptop of andere belangrijke documenten. Prachtig om dit allemaal te bekijken. Een flink aantal was ook uitgerust met een mobieltje (die natuurlijk afging en dan kon je zeggen: ben op le bateau in le port= op het schip in de haven).
Goed, mijn rol was om de zaal te vullen waar diverse praatjes werden gehouden over wat het schip was en wat er hier gedaan wordt en vooral wat niet! Daarna mocht ik een groepje van 8 mensen rondleiden door het ziekenhuis hier op het schip (zie je mij met een witte blouse aan rechts van een meneer in witte blouse) en vervolgens onderhoudend praatje houden met de mensen die nog wat te drinken en te eten kregen, echt een receptie. Ik vond het leuk en heb ervan genoten. Zat bij iem. aan tafel die rechten heeft gestudeerd en nu voor een NGO waterputten slaat.
Vandaag heb ik flink geboend op de OK. Alles moet met c
hloorwater worden afgenomen. Nou, met elkaar is dat best gezellig en regelmatig pauzeren we hoor!Vanavond een verplichte avond met allerlei informatie over regels, veiligheid, leven op het schip met nog ruim 400 anderen etc. (oud mercy-shippers weten precies wat ik bedoel: handtekeningen verzamelen).
tot de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten