Niaouli Forest

Het weekendje forest oftewel bush zit er weer op! En ja, weer een afrikaanse ervaring rijker. Ik heb genoten van alle bushgeluiden: verschillende vogels, de krekels die 24 uur per dag zonder ophouden doorgaan, de vlinders, de kinderstemmen op de achtergrond, contacten met de lokale mensen. Dankzij Bridget, onze vertaler, is het een geslaagd weekend geworden. Als zij er niet was geweest had het er heel anders uitgezien met veel communicatiestoornissen en afspraken die toch anders liepen.
Omdat we telefonisch geen contact konden krijgen met de beheerder, was Bridget op een avond op een brommer naar de forest gegaan om met de manager zelf afspraken te maken t.a.v. overnachting, aantal personen, bedden, gids, eten ed. (zij wil ook dat het allemaal goed geregeld is). Omdat de gids geen engels sprak is zij meegegaan om te vertalen, erg prettig!
Het vervoer had ze ook geregeld: een grote auto voor 9 personen (we waren met 9), dat is heerlijk. Als je een taxi neemt, dan is de kans groot dat je 2 uur opgepropt in die auto zit. Collega's waren ook op reis geweest en dachten slim te zijn: hadden met de taxichauffeur een afspraak gemaakt dat er niet meer dan 4 personen op de achterbank konden zitten. Prima, dan meer betalen! Okay. Wat gebeurt er, stapt er een hele dikke moeke in, op de achterbank.....Ja, dan is het toch 2 uur klem zitten...

Wat je onderweg ook altijd weer ziet, het blijft me toch nog verbazen. Auto's zo vol geladen, dat hij nog rijdt! (even later staat ie toch langs de kant van de weg, een mand vol kippen op de auto en wat ik ook nog zag: allemaal varkens netjes naast elkaar gestapeld bovenop een imperial. Inderdaad schreeuwen als een mager speenvarken. Ik had het met ze te doen, in die hitte.

Goed, toen we op het centrum aankwamen, reageerde de gids erg verrast en onthutst: we konden niet komen, want de slaapplaatsen waren al aan anderen gegeven. Ho, daar ging Bridget niet mee accoord en uiteindelijk konden we toch terecht. We hadden 3 kamers met een zeer smal 2 persoons bed. Wij zouden zeggen een twijfelaartje. De matras voor de 3e persoon was er niet (wel beloofd). Goed Bridget naar het dichtsbijzijnde dorp (20 min met de auto) om matten, toiletpapier en drinkwater (er was een soort van bar, maar niemand was daar aanwezig) te kopen. De jerrycans met water waarmee we ons konden wassen en de toilet doorspoelen werden inmiddels wel aangevoerd zoals afgesproken. Ik had mijn verwachtingen laag gesteld, dus was op alles voorbereid.
's Middags zijn we gaan wandelen en kwamen we op een compound terecht. Hele vriendelijke mensen die ons een kijkje gaven in hun leven: het persen (met de voeten in een grote ton) van palmolienoten, koken in een hut waar je na een paar minuten alweer uitvliegt vanwege de rook. Maar eerst moesten we even bij oma die onder een boom zat op bezoek. Vertelt dat ik uit Nederland kom en dat ik op een hele grote ziekenhuisboot werk. Wat een prachtige stralende ogen had ze toch. Ook moesten we de farm, de tuin bewonderen met bananenbomen, avocadobomen, citrusvruchten, coffeebonen, etc. Alles gaat op het gemak en dat mag ook wel met een temperatuur boven de 40 graden! Toch voelde het niet zo aan en dat komt ook omdat het wat vochtig is.

Aan het begin van de avond nam de gids ons nog mee en misschien zagen we dan wel dieren en als je geluk hebt, zie je apen......Nou, hij zag dieren, wij niet hoor! We moesten zachtjes doen en sluipen wilden we dieren zien; giebelen natuurlijk, vooral toen zijn mobiel afging met een vreselijk deuntje.
Bridget had een soort van catering geregeld: een vrouw die eten voor ons wilde koken, wat we maar wensten. Met een paar grote manden achter op een brommer kwam ze het eten brengen: rijst, friet, groenten, vis, kip en brood. Later bleek dat ze veel moeite had moeten doen om ergens rijst te kopen (ze eten daar gewoon fufu, cassave, dikke maispap). Het zag er keurig verzorgd uit, borden en bestek erbij en we hebben gesmuld.
Slapen ging ook best (op een matje is toch wel hard). De volgende morgen moesten we vroeg opstaan (half 7) om naar de dieren te gaan kijken. Ons ontbijt bestond uit wat we nog in onze tas hadden zitten (brood, appels, crackers, stroopwafels). Brood is wel te krijgen, maar dat is 10 km verderop. Nou, wij na het ontbijt weer op het bankje zitten, geen dier gezien, alleen een voorbijvliegende mug. Toch was het goed om bij zonsopgang in het bos te zitten en je te concentreren op geluiden en te verwonderen hoe mooi de schepping is. Al richt je je maar op diverse vogelgeluiden, geweldig gewoon. Daarna nog een rondleiding van ongeveer anderhalf uur. Teakbomen, katoenbomen, lianen, bomen met een geneeskrachtige werking. Op de grond rode mieren en allerlei andere schepseltjes. Onze gids was niet zo informatief, dus stelden we hem maar vragen, dan werden we nog iets wijzer.
Na de rondleiding lekker bakkie koffie, of nee, toch niet, want dat is er niet en de bar is nog steeds onbemand. Gelukkig konden we een lift krijgen om in een groter dorp (10 km) brood te halen en drinken, ananas en yoghurt. Je ziet weer allerlei kraampjes met lekkernijen......mjammie!!

Ik zal het allemaal weer gaan missen volgende week!

Groetjes van Marga