WEER THUIS

Hallo allemaal,

ja, alweer mijn laatste berichtje op mijn weblog, want ik ben weer thuis!!!

Maandagavond ben ik vertrokken met het vliegtuig van Cotonou naar Parijs en toen met de TGV naar Brussel waar Wim van Marjolein ons op stond te wachten met een steekkarretje voor al onze bagage! (heel slim, anders moest hij ook sjouwen).

Het is goed om weer terug te zijn. Ik merkte dat ik daar weer rijp voor gemaakt ben. Mooi is dat. Zaterdag en maandag ben ik bij dagwerkers op bezoek geweest. Uitgebreide maaltijd kregen wij voorgeschoteld, wat heerlijk was (het vlees laat ik maar over aan hen...). Als voorafje hadden we een of ander papje (wel een beetje suiker door gedaan hoor voor de smaak). Zij vinden het zo leuk als je komt en ik zelf vind het ook leuk om te zien hoe ze wonen, de buren te ontmoeten (want ze moeten natuurlijk de gasten even gedag zeggen) en vooral nog even het afrikaanse leven te proeven, voelen.

Zondag hebben we het feest van Jezus' opstanding gevierd. Marjolein en ik hadden voor deze dag onze afrikaanse dress aangetrokken.

Traditioneel werd deze dag begonnen met een sunrise worship, dus bij zonsopgang met elkaar zingen en naar het opstandingsverhaal luisteren. Om half 10 was er een heerlijke brunch. 's Avonds hadden we met elkaar nog een dienst.

Maandag regende het pijpestelen, met bakken uit de hemel (kan ik vast wennen). Iemand vroeg aan een beninees wanneer de regen op zou houden. "Nou, 12 uur!" Om 12 uur echter regende het nog steeds. "Ja, maar dit is geen regen (het miezerde nl.), regen is als het met bakken naar beneden stort!" Okay, we zullen in NL niet meer zeuren. s'Morgens de koffers weer gepakt. Kon het natuurlijk in de afgelopen weken niet laten om wat leuke dingetjes te kopen en het spel te spelen van afdingen! Moet je echt als spel zien, want anders raak je gefrustreerd en ook je gevoel niet teveel voeden als het idee hebt dat je flink afgezet bent!

Ons afscheid vond ik geweldig. Nog snel even een foto gemaakt me de nederlanders. Ik heb leuke en lieve kaartjes gekregen, veel mensen stonden ons ook uit te zwaaien (maar misschien was het ook omdat ze blij waren...........)Laat me dan maar in de waan dat ze het jammer vonden. De goede en mooie en rijke momenten hou ik vast.

Thuis, wat ervaar ik dit heerlijke voorjaarsweer als een zegen! Het is zo lekker, de vogels fluiten, de bloesems, de heerlijke voorjaarslucht; het helpt me echt om weer te acclimatiseren. Vooral ook mijn thuiskomst bij mijn ouders was warm en goed. Mijn neefjes kwamen me al tegemoet rennen (misschien heeft tante ook nog wel wat meegebracht, dat kan ook....). Marcel kwam op zijn skelter aangesjeesd met Gerline en Ehab in het karretje erachter. Wilden foto's zien en verhalen horen; die had ik genoeg!

Woensdag had ik Ehab weer. Heb zo genoten van zijn gebabbel en het rondkuieren; overal aanzitten, alles ontdekken. Ik heb in de tuin wat gerommeld en hij om me heen, flodderen met water enzo. De buurman bood aan om met een hoge druk spuit al de groene aanslag van de steentjes in mijn tuin te verwijderen! Het ziet er weer picobello uit.

Als ik terug kijk, kan ik alleen maar zeggen: "Wat is God goed". Ik heb weer ervaren dat ik meer heb ontvangen dan gegeven!

Tot gauw en de groeten van Marga

PS. een volgende missie staat in de planning: 20 juni t/m 15 juli hoop ik naar El Salvador en Nicaragua te gaan. Dit is voor defensie en het gaat om deelname aan een humanitaire missie op een amerikaans hospitaalschip; Continuing Promise 09. Wat ik precies moet gaan doen, daar ga ik me nog in verdiepen. In ieder geval heb ik er al veel zin in!