GRAND POPO

Ja, daar ben ik het weekend geweest! Grand Popo is een plaats aan de kust en het ligt tegen de grens met Togo aan. Een paar harde werkers hadden eens behoefte om even weg te zijn uit je werk, het community leven van het schip, de naar uitlaatgas ruikende haven en de stad met al dat verkeer (vooral die ontelbare brommertjes die kriskras overal crossen). Nou, Marga wilde dat wel regelen (kan ze ook mee!). Goed, ik gegoogled en zag een mooie auberge aan het strand. Het is ook altijd slim om advies te vragen aan mensen uit het land zelf, dus schakelde ik onze vertaalster Bridget in. Zij heeft in de buurt van Grand Popo gewoond en wist ook nog wel wat adresjes en uitstapjes. Okay, ik uitgelegd dat we niet veel geld te besteden hebben omdat we ook betalen om hier te komen en om hier te mogen werken en we geen salaris ontvangen. Dus we komen daar graag voor een reeele prijs. Flink afgezet worden door een taxi geeft ook zo'n vervelend gevoel. Nou, Bridget was best bereid om wat uit te zoeken. De vorige keer dat het schip in Benin was, had ze ook weleens trips georganiseerd, maar dan ging ze meestal mee. Oeps, gaat ze daar nu ook vanuit? Eigenlijk zaten we daar niet zo op te wachten; we wilden gewoon een weekend rust, lezen, kletsen, luieren. Hoe ga je daarmee om in deze cultuur? Ik besloot om voorzichtig te polsen en als ze er helemaal vanuit ging het dan ook maar zo laten en ons voordeel van laten doen. Gelukkig liet zij het helemaal aan onze wensen over, even goede vrienden. Ik heb haar leren kennen als een eerlijk persoon en zij weet inmiddels door haar ervaring wat de "witten" wel/niet willen en heeft daar begrip voor. Reservering is door haar gedaan en zij heeft ook nog 25% korting weten te krijgen!!! Geweldig toch. Gewoon gezegd dat we hier de mensen gratis helpen en vrijwillig hier zijn.

Transport had ze ook geregeld en wel zo, dat we bij het schip opgehaald zouden worden door een vriend van haar, zaterdagmorgen om 8 uur omdat de chauffeur om 11 uur weer terug wilde zijn. Ik hield stiekum rekening dat er wel een kinkje in de kabel zou komen.....En ja, zaterdagmorgen 8 uur, wie stond er bij het schip? Bridget! "Ah, Bridget, jij hier?" "Ja, Marga, er is een probleem....." "Nou, vertel maar" (was erop voorbereid). De vriend die ons zou brengen bleek 's nachts om 12 uur te vertellen dat hij eigenlijk niet kon. Bridget slecht geslapen, want ze wilde dit wel oplossen voor ons! Mooi he, er niet bij laten zitten, oplossing zoeken. Om 5 uur uit bed gegaan, een andere vriend gesjatted die haar met de bromfiets naar de stad bracht waar zij op zoek gegaan is naar een taxi. Viel niet mee. Toen zag de een mooie grote auto, zo'n MPV, familiewagen. Wouw, die auto wil ik hebben dacht ze, dus ging ze op zoek naar de eigenaar die ze vond en die ook nog bereid was om ons te brengen voor de afgesproken prijs en op te halen (en dat op de vroege morgen rond 7 uur). Is dat niet geweldig?!!!!!!!

Wij ingestapt. Even later: "Marga, er is nog een probleem: hij heeft geen geld voor de brandstof, please kun je nu betalen en nog iets meer dan afgesproken?" (zat ook in de lijn van verwachting....) Hoeveel meer? Nou, dat kwam op 1 dollar per persoon, dus te overzien. Alleen bedwong ik wel dat we nu de heenreis zouden betalen en als hij ons op zou halen pas de terugreis (ook ooit van geleerd hoor, anders kun je niet meer opgehaald worden als je gelijk afrekent).

De rit er naar toe was prachtig. Soms leek het wel een beetje op NL: groen en water.
Het plekje waar we aankwamen was heerlijk! Lekker rustig, we hadden het gevoel het hele strand voor onszelf te hebben. De golven waren geweldig, wat een machtig geluid, niet over te brengen. Ze waren te sterk om er in te zwemmen, mooi om ervan te genieten. Af en toe met de benen in het water en de sterke golven tegen je aan voelen slaan. Lekker in de hangmat of onder een "strandtentje" of palmboom gelegen, gelezen, gebabbeld en gedommeld.

Het diner was heerlijk. Ik heb een afrikaanse plate besteld: vis (met kop en staart), hete saus en soort van dikke maispap. Dit laatste moet je echt met de saus eten, dan komt er wat meer smaak aan; de vis was lekker, gewoon niet teveel op de kop letten. Eigenlijk zag het bord er gezellig uit.

's Avond genoten van de sterrenhemel zonder ronkende motoren en kunstlicht, maar krekels en wat er allemaal nog niet meer in de omgeving huist. Onze kamers waren goed: schone lakens, stromend water en elektriciteit, dus een ventilator. Verder de kamer niet te intensief geinspekteerd.

Na een heerlijke nachtrust ontdekte ik dat er een of ander schepseltje op mijn laken had gepoept. Toch een lizzard op bezoek geweest? Nou ja, in ieder geval niets van gemerkt. Zondagmorgen op tijd opgestaan voor een wandeling. Geweldig. Allerlei beestjes zie je, krabjes die over het strand rennen, lizzards die hun kopje omhoog heffen en vervolgens schichtig wegrennen, kleurrijke vlinders en vogels, mooie bloemen, luidende kerkklokken, kleurrijk geklede vrouwen op weg naar de kerk. Het was prachtig en dat middenin een wereld van armoe, pijn, angst door voodoo.

's Middags zijn we weer terug gegaan naar het schip (ja, onze taxi chauffeur was keurig op tijd!)

Ik kan terugkijken op een heerlijk weekend. De rust, de natuur, de omstandigheden waar de mensen onder leven, de dingen die we met elkaar konden delen; Gods leiding in je leven, de moeilijke dingen, maar ook de mooie en rijke dingen, de zegeningen. Heel veel om over na te denken en heel veel om dankbaar voor te zijn!

's Avonds hadden we een dienst op het schip met als thema: "Gods roeping" n.a.v. Jona en Petrus. Heel praktisch toegepast. Een dienst waarin we ook veel liederen gezongen hebben met mooie teksten o.lv. een goed worshipteam (band). Daarna met elkaar het Heilig Avondmaal mogen vieren.