vrijdag, april 03, 2009

PATIENTEN

Hallo allemaal,

weer een werkweek gehad en nog maar 1 te gaan! Diep in mijn hart vind ik het best jammer. Ik geniet er erg van om hier te zijn. De patienten en de casussen blijven gewoon boeiend en voor mij niet alledaags.

Leuke week gehad en many blessings, veel zegeningen ervaar ik. Ze worden ook regelmatig gegeven, bijv. hadden we een man geopereerd aan een liesbreuk. Werd hij wakker, dus vertelde ik hem dat de operatie klaar was. Hij heel verbaasd, keek vervolgens onder de dekens, keek nog verbaasder dat het al gebeurd was en hij er helemaal niets van had gemerkt. Toen zei hij: "God bless you" en viel vervolgens in slaap. Na een poosje werd hij weer wakker en ik vertellen dat de operatie klaar was. Huh, onder de dekens kijken, "God bless you" en viel weer in slaap. Dit herhaalde zich zeker wel 5 keer en de laatste paar keer kreeg ik nog de mededeling dat hij honger had.


Dan al die talen die er zijn, soms heb ik het idee dat je 20 mensen hebt met 30 talen. Vandaag was ik bij een dressceremony van de VVF-ladies. Hun ontslag wordt echt gevierd met muziek, mooie jurk aan en hoofdtooi, opgemaakt enz. Kortom een heel feest. Dan de toespraak: die gaat in het engels, wordt vertaald in het frans en fon (stammentaal), vervolgens vertaalt de "fon" het weer in een andere taal. Het lijkt net een jodenkerk. Vanmiddag was het ook zo leuk. Moesten ze weer even in de benen, dus liepen ze allemaal luid zingend in ganzenpas over de gang. Ponnetje aan, doek of handdoek om de middel geslagen, catheter in de hand. Ik heb ook een vriendin (links van mij), met 1 tand en als we elkaar zien, dan moeten we even babbelen. Zij houdt hele verhalen in het bariba of iets dergelijks en ik in het nederlands. We maken gewoon lol!


Veel patienten komen uit kleine dorpjes uit het noorden, van verschillende stammen. Dat is dan te zien aan de littekens als tekens die ze op het gezicht hebben. Sommigen hebben ook allemaal tatouages op het gezicht, armen, buik. Het zijn over het algemeen analfabeten; geen school gehad dus. Dat is vaak niet alleen te merken dat ze niet kunnen lezen of schrijven, maar ook dat het moeilijk is om ze iets goed uit te leggen bijv. t.a.v. hygiene, wondverzorging, niet plassen in de douchebak (zit putje in) en niet douchen (bak water over je heen gooien) boven het toilet, enz. enz. Het is vaak humor en moet ik ook maar niet teveel nadenken. Gewoon blijven herhalen en voordoen.



Laatst vertelde Marjolein dat in haar nachtdienst een patient uit bed was gevallen. Ja, een bed op poten zijn ze niet gewend. Maar goed, ze had een oplossing gevonden: op een matras onder het bed gelegd.
Voordat de patienten hier naar de operatiekamer gaan moeten ze de avond voor de operatie hun huid scrubben (borstel met bethadine) en de volgende morgen weer. Er waren in het verleden zoveel infekties.

Ja, en dan orthopedie. Ook van die dingen. Vorige week hadden we iemand en die maanden geleden zijn bovenbeen gebroken en hij had er gips omheen, waar hij inmiddels mee kon lopen (nooit meer terug geweest voor controle of om het gips te laten verwijderen). Ik heb er maar een foto bijgedaan. Of het verhaal wat ik hoorde van een man die op het schip kwam met gips om zijn been. Gips zat er al 8 maanden om.......je wilt niet weten welke geur het dan verspreid. Is ook gewoon nooit meer terug geweest (kost geld natuurlijk om het er weer af te halen)


Verder veel kinderen met O-benen en X-benen en klompvoeten of een enkel wat naast het onderbeen stond (liep dus op de zijkant van haar voet). Het is allemaal een heel gepruts om het weer een beetje fatsoenlijk te krijgen.
Verder hebben we een baby gehad met een aangeboren afwijking: haar blaas zat niet in haar buik, maar erbuiten en lekte altijd urine. De blaas is verwijderd omdat het een groot infektiegevaar was en de urineleiders in de darm geimplanteerd. Plast en poept dus nu uit hetzelfde gaatje. Of de baby zonder anus. In een lokaal ziekenhuis had het al een stoma gekregen. Hier hebben ze een anus gecreeerd (er is een kinderchirurg aan boord).



Goed, ik ga weer stoppen, want ik wil naar bed. Het weekend "moet" ik nl. weer uit! We gaan met een stel naar een forest, een bos waar veel mooie vogels zijn. Daar blijven we ook slapen in een soort van hotel. Ik had een tel. nr. maar dat werkte niet. Uiteindelijk is een vertaler er gisteravond naar toe gegaan (2 uur rijden) en 3 kamers gereserveerd. Ik begrijp dat het erg basaal is allemaal; wordt niet veel meer gebruikt. In ieder geval zei de manager dat het goed was dat er gereserveerd werd, want ze gingen nu containers met water halen. Er is nl. geen stromend water!Lakens en handdoeken graag zelf meenemen.....Volgende week ons avontuur!


Een heel goed weekend en de hartelijke groeten van Marga!




4 opmerkingen:

  1. Ha Marga,
    Een week van blessings, schrijf je. Zo klinkt het ook. Geweldig!Ik ben benieuwd naar je weekendverhaal over de forest.
    Goede week nog!!
    (we missen je bij de gebedskring!)
    Groet van Beppie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Marga,
    ik blijf genieten van de manier waarop je ons vertelt
    hoe alles gaat op de A.M en ons laat kennis maken met de inwoners van Benin en hun gewoontes.
    je tijd in Benin zit er alweer bijna op, ik wens van harte Gods Zegen voor de laatste week en tot ziens.
    groetjes Ina

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Marga,
    Geweldig die man...!! Mooi dat "God bless you" het eerste is dat hem opkomt (en dat 5x).
    Enne..ja...als je met gips om je been ook goed kan lopen, waarom zou je dan teruggaan naar de dokter. Maar gelukkig zijn ze nu wel gekomen....lijkt me toch prettiger om zonder gips te lopen.
    Liefs,
    Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Marga,
    Wat n zegeningen allemaal. Daar ben ik ook dankbaar voor dat jullie er zijn en de mensen kunnen komen.
    k ben benieuwd naar je belevenissen van de vogels en bossen en hotel:-)
    enne geniet van de laatste week!!!!!
    dan weer welkom hier
    h.gr Janny

    BeantwoordenVerwijderen